odrzucać

odrzucać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, odrzucaćam, odrzucaća, odrzucaćają, odrzucaćany, {{/stl_8}}– odrzucić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, odrzucaćcę, odrzucaćci, odrzucaćrzuć, odrzucaćcony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając, powodować oddalenie czegoś od siebie; gwałtownie odsuwać, odkładać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrzucić laskę. Gwałtowny prąd odrzucił ich na środek rzeki. Pługi odrzucają śnieg. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając, oddawać coś komuś; rzucać coś do kogoś z powrotem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzieci odrzucały sobie wzajemnie piłkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szybkim ruchem (zwykle w tył, w bok, w górę) zmieniać pozycję czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrzucać kosmyk z czoła. Odrzucić poły fraka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'oddzielać, usuwać, pozbywać się czegoś nieprzydatnego, zbędnego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrzucać zepsute warzywa. Odrzucić wybrakowane wyroby. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie akceptować czegoś lub kogoś, nie przyjmować czegoś; odtrącać, oddalać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrzucać czyjeś propozycje, żądania. Odrzucić pomysł, projekt, wniosek. Odrzucić czyjąś kandydaturę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o wojsku: zmuszać kogoś do cofnięcia się, odstąpienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odrzucić wroga od granic. {{/stl_10}}